Gemeenschappelijke expositie rond het thema VET. | . | ||
27 oktober 2002 |
Moeten we niet juist terugkeren naar de cultuur van de cultuurlozen? Moeten we niet eens ophouden met die ijdele en overspannen propaganda voor ons zieke kind, zo bedekt met onheilspellende zweren en hiëroglyfen zonder zin? Heeft het ongeschrevene, het onbeschrevene geen enkele waarde meer voor ons? *
|
||
Deelnemers: | |||
alex meidam | |||
andre kroese | |||
andries micke | |||
anneclement v. vught | |||
bob van persie | |||
B* | |||
david flipse | |||
denis oudendijk |
Ditmaal - de winter staat weer voor de deur, de dagen worden korter, de blaadjes en het kabinet zijn gevallen, de oostenwind steekt op - is de keuze gevallen op VET. Van oudsher bron van licht in de duisternis en van warmte tijdens koude is VET degecondenseerde mediterrane. Geprezen door kanaalzwemmers en mecaniciens, door koks, kaarsenmakers en kwakzalvers, is VET een onmisbare substantie, ook voor kunstenaars. En voor zwerende kinderen natuurlijk. VET kan alle vormen, geuren en kleuren aannemen maar bezit dit alles niet van zichzelf. Gekleurd met pigment leverde het schilders de olieverf, vermengd met geuren de eerste parfums. In de vorm van was hebben beeldhouwers het gebruikt voor hun sculpturen. VET heeft zijn onmisbaarheid in de menselijke geschiedenis bewezen, in de kunst maar ook daarbuiten. Want hoe ouder en geconcentreerder het VET, hoe gewilder het is. Nederlandse soldaten vechten op vreemde bodem een oorlog uit om de aanvoer van het oudste VET voor de vetste bewoners van deze planeet te waarborgen. Want in een wereld zonder VET staan de kaken en de machines stil. En als die maar even stil staan zouden de mensen misschien gaan denken. * Uit: Lof der Simpelheid, G. Komrij |
||
hans kok | |||
henk korthuis | |||
jacqueline specken | |||
jan maarten leupen | |||
kroy toth | |||
kito | |||
marianne fontein | |||
martijn te winkel | |||
niels vrijland | |||
patrick buijze | |||
reyn | |||
stev r bohne | |||
vicente vita | |||
wim schermer | |||
yvo | |||