Andries,
God is eeuwig. En een cultuur die de uitdrukking id van liefde voor, en liefde door God, is koek zonder houdbaarheidsdatum. Waarvan je niet hebt geproefd, is het beter niet te spreken.
PS
Na je omgekeerde opsomming zijn we toch echt beland bij punt 0; wat bestaat in de constatering dat 't er voor 'n buitenstaander op moet lijken alsof we beiden geen ander doel met deze briefwisseling hebben dan ordinair met moddersmijten in een intellectueel jasje.
En als we zo doorgaan wordt de correspondentie onderwerp van zichzelf. Allemaal erg postmodern natuurlijk, maar ook erg oppervlakkig.
Dus laat me nog de laatste onduidlijkheden opruimen, zodat we ons aan belangrijker zaken kunnen wijden....
Met de geciteerde opmerking over objectieve informatie die niet een feit in een ander daglicht kan stellen, wilde ik alleen maar zeggen dat, tenzij Ferial ook echt de bedoeling had om naar die pre-islamitische gebruiken te verwijzen met haar werk, 't verband tussen die twee fictief is.
Maar wellicht doelde je op een subjectief gevoeld, poetisch verband wat meer de intuitie dan de ratio aanspreekt- dat laatste is ook de bedoeling van metaforen; die zijn er niet om woord voor woord nauwkeurig te ontleden, en als je dit toch wilt doen, lees dan eerst wat je ontleedt: ik vergelijk politieke systemen niet met gewassen; ik vergelijk het aanpassen van een politiek systeem opdat 't elders gedijt, met het scheppen van kunstmatige omstandigheden om ergens een gewas te te cultiveren waarvan er al een equivalent groeit. Ik vergelijk het kortom met 't doen van veel overbodige moeite, en de metafoor betreft niet de begrippen, maar de handeling.
Hoe het ook zij, in de volgende brieven staat hoop ik de zoektocht naar betekenis en de vormhybride weer centraal.
Begin (en dit is een dringend verzoek) met jouw definitie van de begrippen 'beeldende kunst', 'individueel' en 'vooruitstrevend'. Dan hoeven daar geen misverstanden over te ontstaan.
MVRGRT
Rbn
Posted by andries at October 22, 2004 01:12 PM